છેતરપિંડી

શું તમે તમારા ઓરિજનલ ફોટો આઇ-ડી અને ઍડ્રેસના પુરાવા કોઈને આપ્યા છે ?.. જો આપ્યા હોય તો વાંચો આ સત્ય હકીકત!!

એક દિવસ એક સાદિક નામના જુવાન છોકરો ઑફિસે આવે છે. તે દિવસે શનિવાર હતો. તે મારા ભાણેજને મળે છે, અને એક મોબાઇલ લેવાની વાત કરે છે. મારો ભાણેજ રાકેશ મને ફોન કરે છે…” મામા, સાદિક્ભાઈ આવ્યા છે_ પેલા રિલાયન્સનું બૉર્ડ અને જાહેરાતનો સામાન લઈને આવેલા તે… તેમને બીજી વ્યક્તિના નામે મોબાઇલ જોઈએ છે.”

” ડૉક્યુમેન્ટ કોના નામે છે?” મારાથી આદતવશ પૂછાય જાય છે

” કોઈક મહેશ ઠક્કર ના નામે છે.”

“મહેશભાઈ નથી આવ્યા?”

“ના! પણ તેમનો ફોટો, ફોટો આઈ-કાર્ડ અને અડ્રેસપ્રૂફ છે.”

“ તે ચેક કરી લીધું? ઓરિજનલ સાથે બરાબર મળે છે ખરું? ”

” હા, મામા! બધું બરાબર છે.”

“સારું તું સાદિકને આપ”__

” હલ્લો સરજી! પ૦૧વાલા એક મોબાઇલ ચાહિયે થા.”

” દેખો સાદિક મેં જો આદમી કો ફોન લેના હૈ ઉસે દેખે બિના ફોન નહિ દેતા…સામ કો હમ મિલતે હૈ…આપ મહેશભાઈ કો લેકે આ જાઈએ ઔર ઉનસે ફૉર્મ સાઇન કરવાને ફોન લે જાઈએ.” મેં તેને ટાળવા કહ્યું.

“ક્યા સરજી! આપ ભી હૈ ના, ચાર મહિને સે મેં કઈ બાર આપકી દુકાનપે આયા હઁ. મારી ઍડ એજન્સી કે વિકાસભાઈ કો ભી તો આપ જાનતે હો…મેં આજ શાદિમેં બોમ્બે જા રહા હઁ, કલ મહેશભાઈ કો લેકે આ જાતા હઁ. ઔર મેં પરસો ભી તો એક ફોન રફિકે નામ સે ઉસકો સાથ લા કે લેકે ગયા થા.”

તેની દલીલ સાંભળી હું તેને પીગળી ગયો.

મારો સ્વભાવ મોબાઈલના કામકાજમાં રહેલાં ભયસ્થાનોને કારણે શંકાશીલ હતો…અને હું કોઈ ચાન્સ લેવા નહોતો માંગતો.

બીજે દિવસે રવિવાર હોવાથી અને સામાજિક કારણોસર હું સાદિકે આપેલાં દસ્તાવેજી પૂરાવા જોઈ શક્યો નહિ. સોમવારે ત્રણેક વાગ્યે, હું એ પૂરાવા કંપનીમાં જમા કરાવતાં પહેલાં ચકાસવા બેઠો. મહેશભાઈનો ફોટો, ડ્રાઈવિંગ લાઈસન્સ અને ટેલીફોન બીલ હતું. બીજું બધું તો બરાબર હતું પણ મને ટેલીફોનના બીલના નામ ઍડ્રેસના ખાનામાં છપાયેલ ફૉન્ટ, જે અદ્દલ મૂળ જેવા જ હતાં, ત્યાં ઝેરોક્ષમાં પાતળો કાળો ધબ્બો દેખાયો! અને મને થયું લઉં જરા મહેશભાઈને રૂબરૂ મળી વૅરિફીકેશન કરી લઉં. હું તો પહોંચ્યો મહેશભાઈના ઘરે.

” હા! મહેશ મારો દિકરો જ છે પણ તે આ ઍડ્રેસ પર નહિ. અડાજણ રહે છે. તેનો જનરલ સ્ટોર ચાલે છે.” તેના પપ્પાએ મને ચોંકાવતા કહ્યું.

મારો સ્વભાવ મોબાઈલના કામકાજમાં રહેલાં ઘણા બધાં ભયસ્થાનોને કારણે શંકાશીલ હતો…અને હું કોઈ ચાન્સ લેવા નહોતો માંગતો. ને હું મહેશભાઈનું નવું સરનામું લઈ અડાજણ પહોંચ્યો. પૂરાવામાં આપેલા ફોટાવાળી વ્યક્તિને સામે જોતાં મને સહેજ નિરાંત થઈ; પણ એ ‘હાશ‘ લાંબી ટકી નહિ_ ” મેં કોઈ મોબાઇલ લીધો નથી!” તેમણે મને ચોંકાવ્યો!

” આ લાઈસન્સ અને ટેલીફોન બીલ તો તમારું જ છે ને? ”

“લાઈસન્સ મારું છે. પણ આ ટેલીફોન બીલ મારું નથી મારો ફોન નંબર નથી.”

મારા ટાંટિયા ધ્રૂજી ગયા. હવે…? કારણકે સાદિકે કોઈક બીજાના ટેલિફોન બીલમાં નામ ઍડ્રેસ મહેશભાઈનું ચોંટાડી પછી તેની ઝેરોક્ષ કઢાવી હતી. કનેકશન અને કમિશનની લ્હાયમાં ડીલર જો ભૂલ કરે તો ગયા કામથી…જે મારાં કિસ્સામાં થયું હતું, મારા ભાણેજ બિચારાં એમ કે હું મામાને કનેકશન આપું! ને તેમાં છેતરાયા હતા.

પણ રસ્તો કાઢવાનો જ હતો. અમે બંને ફસાયા હતાં…

થોડું વિચારી મેં મહેશભાઈને ફરી પ્રશ્ન કર્યો_” તમે સાદિકને ઓળખો છો.? તમારા ડૉક્યુમેન્ટ તેની પાસે કેવી રીતે પહોંચ્યા.?”

“હા! તે મને અહિ મારી દુકાન પર જ મળેલો. ગણપતિ વિસર્જન સમયે ત્રીજા ઘરે એક બહેન રહે છે તેમને ત્યાં આવેલો. મારું આગળના રિમ મોબાઈલનું બીલ વધારે આવેલું તે બહેનને ખબર હતી. તે મને મળવા લઈ આવ્યા. તેણે મારાં આગલા ફોનનું બીલ વૅવીયર કરાવી આપેલું કહી મારી પાસે ચાર ફોટા, મારું ઓરિજનલ ડ્રાઈવિંગ લાઈસન્સ અને ૯૯૦/- રૂપિયા લઈ ગયેલો.”

“તમને બીલ વૅવીયરની રસીદ આપી ગયો હશે.?”

” હા! તેનો મોબાઇલ નંબર પણ મારી પાસે છે.” કહી તેમણે ખાનાં માંથી રસીદ કાઢી તે રિલાયન્સનાં કસ્ટમર ઍપ્લિકેશન ફોર્મનું (CAF) અડધિયૂં હતું જે રિલાયન્સનાં તમામ એજન્ટ પાસે સહેલાઈથી ઉપલબ્ધ રહેતું હતું…મને મહેશભાઈના ૯૯૦/-ના લાગેલા ચૂના કરતાં મેં પેલા  મોબાઈલના બીલની ચિંતા હતી. મેં મહેશભાઈને સાદિકને ફોન લગાવવા કહ્યું. મહેશભાઈએ ફોન લગાડ્યો તે સાદિકના બૉસનો હતો…” સાદિક કો હમને નિકાલ દિયા હૈ…ઉસને ડેઢ લાખ કા મેરે ફોન સે કૉલ કિયા થા” …સામેથી જવાબ મળતાં મહેશભાઈ પરસેવે રેબઝેબ થઈ ગયા!

મેં મહેશભાઈને ચિંતા ના કરવાનું જણાવી મારી દુકાનેથી સાદિકે લીધેલ નંબર પર કૉલ કર્યો…અને મારી વાતચીત દરમિયાન તેમને ચૂપ રહેવા જણાવ્યું.

“હલ્લો સરજી! બોલો કૈસે યાદ કિયા?”

“હાય સાદિક કૈસે હો?”

“યાર સાદિક આપ વો મહેશભાઈ કો લે કે આને વાલે થે, ફિર આપ તો આયે હિ નહિ!”

” સરજી ક્યા હૈ કિ મેરી તબિયત ઠીક નહિ હૈ. દો દિન સે બુખાર આ રહા હૈ.. ઔર મહેશભાઈ આજ બોમ્બે ગયે હૈ કલ આતેં હી મેં ઉનકો લે કે આ જાઉંગા.” મેં મહેશભાઈ સામે જોતા કહ્યું” ક્યા મહેશભાઈ બોમ્બે ગયે હુયે હૈ? ઠીક હૈ ..” _”..યાર સાદિક બાત યે હૈ કિ, મુઝે આજ સામ આઠ બજે સે પહેલે આપકે ફોન કા ડૉક્યુમેન્ટ જમા કરવાને હૈ વર્ના આપકા યે નંબર બંધ હો જાયેગા. તો હો શકે તો કિસી ઔર કે ડૉક્યુમેન્ટ દે દો ઔર નંબર ચાલુ રખો!” હવે મારે જાળ નાંખવી પડી.

“સરજી કલ હોગા તો નહિ ચલેંગા”

“નહિ”

” તો ઐસા કરો આપ મહાવીર હૉસ્પિટલ કે પાસ વાલે જ્યુસ સેન્ટર પે આ જાયેં મેં કિસી ઔર કે ડૉક્યુમેન્ટ આપકો દેતા હઁ”

મેં મહેશભાઈને મારી સાથે આવવા કહ્યું. અમે બંને મહાવીર હોસ્પિટલની ગલીના નાકે પહોંચ્યા ત્યારે મેં મહેશભાઈને મારા પછી દશ મિનિટ પછી ગલીમાં દાખલ થવા કહ્યું. હું નક્કી કરેલા સ્થળ પર ગયો ત્યાં સાદિક નહોતો. મેં તેને ફોન કરવા માટે મારો મોબાઇલ કાઢ્યો. ત્યાં તો નક્કી કરેલા સ્થળથી સહેજ આગળની દુકાન પરથી બૂમ પડી _”સરજી! મેં યહાઁ હૂઁ” તે તેની બાઇક ઉપર પગ પર પગ ચઢાવી બેઠો હતો.

“એ સર કે લિયે ઠંડા લા…ચીઝ પિઝા ચલેંગા ના?” હું તેની પાસે પહોંચ્યો કે તેણે દુકાનમાં ઓર્ડર આપ્યો.

“નહિ, મેં અભી ખાના ખાકે નિકલા હૂં …આપ મુઝે વો કિસી ઔર કા ડૉક્યુમેન્ટ દે કે વેરિફિકેશન કરવા લિજયે મેં આજ હી જમા કરવા દેતાં હૂં ક્યોંકિ આજ આખરી દિન હૈ” મેં મૂળ વાત પર આવતા કહ્યું.

“ઐસા હૈ મેરે પાસ પેપર્સ તો હૈ લેકિન જો લડકા હૈ વો સામ કો સાત કો આયેગા…એ ચીઝ પિઝા હૂઆ કિ નહિ? ” તેણે પેલાં દુકાનવાળાને કહ્યું.

પેલાં હા કહી અને સાદિકે તેની બાઇક પર બેઠા બેઠા પિઝા લેવા હાથ લંબાવ્યો…ને તકની રાહ જોઈ તેના શર્ટના આગળનાં ગજવામાં દેખતાં મોબાઇલ મેં ઝપાટાબંધ કાઢી લીધો!. અને સાદિક કંઈક સમજે કહે તે પહેલાં મેં તેને મારી બૅગ માં સરકાવી દીધો! ” યાર ! સાદિક ઐસા નહિ કરતે બિના ડૉક્યુમેન્ટ સે મોબાઇલ દેને સે મુઝે આપસે જ્યાદા તકલીફ હોંગી. તેના હાથમાં પિઝા એમ જ રહી ગયો.

“મહેશભાઈ કે આને કે બાદ ઉનસે યે CAF પે સાઇન કરવા દેના. મેં તુમ્હે યે ફોન વાપસ દે દૂંગા.”

“કલ! મેં કલ_ ” અચાનક તે બોલતો અટકી ગયો. કેમ તે હું સમજી ગયો..પણ તે બરાબરનો ગૂંચવાયો હતો કારણકે મહેશભાઈની બાઇક બરાબર તેની બાજુમાં આવી ઊભી રહી ગઈ હતી- !

મહેશભાઈ બોમ્બે અચાનક કેવી રીતે ત્યાં અચાનક આવી ગયા હતાં તે સાદિકને સમજાતું નહોતું! ને હજી તે કશું વધારે વિચારે તે પહેલાં હું ત્યાંથી નીકળી ગયો કારણકે હવે મહેશભાઈ તેમણે આપેલાં ઓરિજનલ ડૉક્યુમેન્ટ અને ૯૯૦/- નો હિસાબ માંડવા બેઠા.

મિત્રો! મહેશભાઈ હિસાબ ખાસ્સો લાંબો ચાલ્યો. કારણકે ત્રણ માસ પછી તેઓ મારી પાસે તેમના નામે ઇશ્યુ થયેલા ચાર મોબાઈલના બિલ લઈને આવેલાં! એ બધાં મોબાઇલ બિલોની રકમ રૂપિયા ૧૫૦૦૦/- થી ૨૦૦૦૦/- ની વચ્ચે હતી. સાદિકે મહેશભાઈનું ખાતું બીજા ડિલરને ત્યાં પણ ખોલાવ્યું હતું! મેં મહેશભાઈને કંપનીમાં આપવાની અરજી લખાવી મોકલાવ્યા…મેં પછી મારાં તે વિસ્તારના મારાં મિત્રોના સહયોગથી સાદિકની કુંડળી કઢાવી તો હું ખરેખર ચોંકી ગયો. કારણકે એ તેણે મારા પાસેથી છેતરપિંડીથી લીધેલાં મોબાઈલની કૉલ લૉગ ડિટેઈલ્સથી જરાય ઓછી ખતરનાક નહોતી!

તો ફરી વિચારજો! ખાસ કરી પોતાના ઓરિજનલ દસ્તાવેજી પુરાવા કોઈને આપતાં પહેલાં! તે પણ આજ ના આતંકી માહોલમાં!

— * —-