આભાર …

૧) શ્રી  વિશાલભાઇ મોણપરાનો, સૌ પ્રથમ તમારો આભાર માની હું આગળ વધીશ…તમે ખૂબ જ સુંદર કામ ક્ય્રુ છે, મારા જેવા નવોદિત મિત્રો કે જેને આજના આ નેટ જગતમાં કૈક કહેવા માટે આટલા સરળ,અલગ, ઝડપી અને અસરકારક મંચની જરુર હતી, છેલ્લા બે માસના સતત પ્રયાસ પછી પણ હું સફળ થયો નહોતો…સરવાળે મારો એક સવારે ” દિવ્ય ભાસ્કર ” નો શ્રી હિમાંશુ કિકાણીનો લેખ મારે કામ આવ્યો ( himanshu.kikani@gmail.com ) તેમ્ણે જણાવ્યા પ્રમાણે હું તમારા સુધી પહોંચી શક્યો ! અને મારા આશ્ચર્ય વચ્ચે તમે કલમ અને કોમ્યુટર નવો ચીલો ચાતરી ર્મારું કામ ખૂબ સરળ કરી આપ્યું! તમે “ચુપચાપ” પ્રશંસનીય કામ કરી રહ્યા છો,ક્યાંય કશોય ઉહાપોહ નહિ!.. એક ગુજરાતી તરીકે માત્ર હું જ નહિ અમે સૌ ગુજરાતી તમારા માટે ગર્વ અનુભવીએ છીએ. અમે તમારી સાથે જ રહીશું…તમારા તમામ સ્વપ્નો સાકાર થાય અને તમે ગુજરાત-ભારતનું નામ રોશન કરો એવી દિલી શુભેચ્છા…ફરી એકવાર તમારો, શ્રી હિમાંશુભાઈનો આભાર માનું છું.

મિત્રો…વિશાલ મોણપરાની આ સાથે આપેલ http://www.vishalon.net/Home/tabid/53/Default.aspx લિંકનો ઉપયોગ કરી તમે પણ બ્લોગ લખવાની શરુઆત કરી શકો છો…

૨) મારા પિતાજી કે જેમની ડાયરીમાંની  અપ્રકાશિત કવિતાઓ વાંચી હું કૈક લખતા શિખ્યો…મારી પત્ની કે જે દરેક કામ સતત મારી પડખે ઊભી રહી પ્રોત્સાહિત કરતી રહી છે.

૩) આદરણીય શ્રી ભગવતીકુમાર શર્મા, શ્રી રવિન્દ્ર પારેખ, શ્રી પ્રફુલ્લ દેસાઈ, શ્રી કિરણ ચૌહાણ કે જેઓ એ મને હંમેશા લખવા માટે   પ્રોત્સાહિત કરી જ્યારે જરૂર પડ્યે માર્ગદર્શન પૂરું પાડયું

૪)તા.૧૯/૯/૧૯૮૮ ના રોજ મને ડાયરી ભેટમાં આપી, ડાયરી લખવા માટે પ્રેમપૂર્વક  આગ્રહ કરનાર  મિત્ર હિરેનનો.

૫)અને જરાય છીછરી નહિ એવી મિત્રતા ધરાવતાં મારા તમામ મિત્રોનો…કે જે મારા સ્વજનથીયે  બળવત્તર પ્રેમ મારી પ્રવૃતિઓ અને મારા માટે ધરાવે છે, એ સૌનો.

૬) ગુજરાતમિત્ર, પ્રતાપ, નવનિર્માણ, શબ્દસૃષ્ટિ, સેતુ અને અન્ય સામાયિકોના તંત્રીશ્રી કે જેમણે મારી રચનાઓને સ્થાન આપ્યું.

૭) શ્રી હિમાંશુભાઇ કિકાણીનો તેમના અત્યંત ઉપયોગી લેખ બદલ.

૬) શ્રી વિનયભાઇ ખત્રી, શ્રી કાર્તિક મિસ્ત્રી તથા શ્રી સુરેશ જાની જેમણે મને બ્લૉગ લેખનનો કોઠો ભેદવામાં અવરનવર લાગણીપૂર્વક મદદ કરવા બદલ.

૮) બ્લૉગ વર્ડના તમામ જાણ્યા અજાણ્યા વાચક મિત્રો અને સૌ બ્લૉગર્સનો કે જેઓ મને સતત તેમની મારા બ્લૉગની મુલાકાત અને અત્યંત ઉપયોગી એવા પ્રતિભાવ આપવા બદલ.

આભાર ખરા હદયથી  આપ સૌનો.

કમલેશ પટેલ

મિત્રો થીમ બદલ્યા પછી મારા પ્રૉફાઇલની માહિતી મળતી ન હોય … અહીં  જ અપ-ડેટ કરું છું.

 

મિત્રો! હું ખૂબ જ સાદી સમજ સાથે હું લખું છું. ભાવકના હૈયે ચપટીક અસર છોડી જાય, તેના ચિત્તમાં – જીવનરસમાં કંઈક ઝણઝણાટી પ્રવેગિત કરે; એવી વાત-નવલિકાઓ લઈને હું તમારી પાસે આવ્યો છું. આસપાસથી આવતા અલગ અલગ અવાજોની પળોજણમાં પડ્યા વિના લખું છું અને લખીશ. મારી આસપાસથી ઉભરી આવેલ હોય એવી કોઈક ઘટના વાતાવરણ કે વાર્તાવસ્તુ વચ્ચે લઈ જવાનો મારો પ્રયાસ હશે. સાચું કહું તો મારી પાસે ખૂબ ઓછા શબ્દો છે, છતાં એક માત્ર લક્ષ્ય મારાં મનમાં છે…કે મારા બ્લોગવિશ્વ વચ્ચે પહોચી ગયેલ ભાવક ચિત્તમાં, મારે તો સાહિત્યના વર્તુળમાં રહીને, વાસ્તવ સાથે સૌંદર્ય સંબંધ જાળવીને, સ્વયંભૂ અને સાહજિક આવર્તનો; નિસ્પંન કરવાનો મારો આ બ્લોગ દ્વારા પ્રયાસ રહેશે…જેમાં માનવમાત્રનું સંવેદન હોય અને તેમાં એક પોતીકાપણું હોય જેથી મારું ભાવક સાથે સંધાન થાય. કદાચ, ક્યાંક હું સ્થૂળ ઘટનાઓમાં લપસી પડ્યો હોંઉ કે ક્યાંક તેમાં મારા સંકેતો વેરણછેરણ થઈ પડ્યા હોઈ એવું જણાશે તો વળી ક્યાંય મારી શબ્દશક્તિ અને સામર્થ્ય મારા સાહિત્યને પ્રતીતિજનક- સ્પર્શક્ષમ ઘાટ આપી ના શક્યા હોય એવું જણાશે. હું જાણું છું, તો એ મારી મર્યાદાને આમ તો ક્ષમ્ય ના ગણાય, છતાં મારી નવપલ્લિત સર્જકનિષ્ઠાને ધ્યાનમાં લઈ- ક્ષમ્ય ગણી, પ્રતિબોધ કરશો તો સવિશેષ આનંદ થશે. જો કે મારો આ બ્લોગમાં પ્રયાસ કૈંક વિવિધતા લાવવાનો તો રહેશે જ… એવી તમને ખાતરી આપવાનું દુ:સાહસ કરું છું. અને આમ આ બ્લોગ વચ્ચેથી પસાર થતા તમને કયારેક લાગે કે હું મારાં હૈયાની આત્મલક્ષી ભાષાને, મારાં પોતીકા અવાજમાં અંશત રૂપાંતરિત કરી શક્યો હોઉં.. કે ક્યારેક મારા પાત્રોનાં ચૈતસિક આયામો સાથે, આંતર-બાહ્ય ગતિ, આવેગ સાથે સમરસ થવા, મારા હમખયાલ ભાવક ચિત્તમાં સંવેદન કંપીત કરી શક્યો હોઉં… તો આ મારો આયાસ ઘટારત લેખાશે… નહીંતર કાલપ્રવાહમાં તે પણ મારી જેમ જ ….. મિત્રો ! આમ, આ એક અલગારીની જેમ તમારી વચ્ચે આવી પહોચ્યો છું, તો મારા અંતરનો ઉમળકો સમયાવકાશે ઠાલવતો રહિશ, શક્ય હોય તો સહન કરી લેશો. ક્યારેક, જો તમને મારા આ બ્લોગનો એકાદ ખૂણો જો થોડોય સ્પર્શી જાય તો મને બે શબ્દો અચૂક લખશો. કારણકે એ જ તો મારો સાચો પુરસ્કાર હશે/છે. મારા વિશે વધુ- ક્યારેક… કોઈકવાર… …આભાર . 

કમલેશ પટેલ